پایگاه تخصصی زنبور عسل ایران زنبور.نت
سطح سلول های سالم بعد از بسته شدن، کمی برجسته و گنبدی شکل هستند، ولی سطح سلول های لارو مرده به سرعت مرطوب و تیره شده به طرف داخل فرو رفته می‌شوند.
در این حالت نظر زنبوران پرستار را جلب می کنند. پرستاران برای سرکشی و بررسی وضعیت سلامت لارو، با عمل جویدن سوراخ‌های ریزی در سطح سلولها و به اندازه سر سوزن ته گرد ایجاد می‌کنند. حال اگر مرگ لارو اتفاق بیافتد و آلودگی، خفیف باشد، درب سلول‌های لارو رمده توسط زنبوران داخل کندو برداشته شده و نوزاد تلف شده به خارج از کندو برده میشود اما وقتی که بیماری عمومیت پیدا کرد و تعداد لاروهای مرده، زیاد شدند دیگر زنبورهای پرستار از بیرون کشیدن آنها صرف نظر کرده و از طرفی چون بر جمعیت کندو افزوده نمی‌شود کندو ضعیف شده و از بین می‌رود.
پس از تلف شدن لارو، لاشه آن چروکیده و به رنگ قهوه ای یا تیره رنگ در آمده و در حالیکه به طور ایستاده در داخل سلول قرار دارد به دیوار چسبیده و خشک می‌شوند. از این جهت گفته می شود لارواای آلوده به لوک آمریکایی در حتالت ایستاده می میرند. در نتیجه ممکن است لارواای در خانه های سرپوشیده قالب رویت نباشد اما در کلنی‌هایی که به شدت آلوده هستند، نوزادها پراکنده اند و سرپوش برخی از آنها باز شده و آویزان است
نشانه بسیار مشخص بیماری لوک آمریکایی زبان شفیرگی است که از پولک تا مرکز سلول کشیده شده و برآمدگی دارد. البته این نشان همیشگی نیست.
لاروهای مرده از بیماری به لبه پائینی سلول سفت چسبیده اند و زنبوردار با تجربه می‌تواند با نگاه داشتن آن جلو آفتاب و بازدید انتهای سلول از لحاظ وجود فلس‌های پهن که تمام طول خانه را فراگرفته‌اند، به وجود بیماری پی ببرند.
همچنین اگر چوب کبریتی، درون بدن لارو مرده از بیماری فرو برده شود و به آهستگی بیرون کشیده شود، بقایای لارو مرده که به رنگ قهوه‌ای تیره یا روشن است مانند چسب غلیظ در حدود ۲/۵ -۵ سانتی‌متر کش می‌آید. البته وقتی از مرگ لار بیش از یک ماه گذشته باشد این آزمایش نمی‌تواند سودمند باشد، چون به صورت فلس شکننده‌ای در می‌آید که محکم به دیواره سلول می‌چسبد.
در این بیماری تغییرات لارو در چهار مرحله مشاهده می شود:
مرحله اول:
شکل و قطعات بدنی لارو محفوظ مانده اما رنگ سفید صدفی و انعطاف لارو، بسته به میزان تکثیر باسیل در لارو، از بین می‌رود. در این مرحله واگیری ممکن نیست.
مرحله دوم:
در این مرحله فرم قطعات بدنی از بین رفته، لارو قهوه ای و چسبناک میشود. باسیل‌ها شروع به هاگ دار شدن می‌نمایند. واگیری در این مرحله ممکن است.
مرحله سوم:
لاروها در این مرحله کشدار بوده و چیزی ندارند مگر اسپور یا هاگ، واگیری در این مرحله حداکثر است. به مرور زمان لاروهای چسبناک، کم کم خصوصیت کشدار بودن را از دست داده و خشک میشود، داخل حجره زنبور عسل یک توده خمیری مشاهده میشود.
مرحله چهارم:
در این مرحله حالت لارو کشدار می شود، لارو به دیواره حجره چسبیده و بعد از خشک شدن، پلاک تشکیل میشود. در این مرحله چیزی به جز اسپور یافت نخواهد شد. هر پلاک حاوی دو میلیارد و نیم اسپور می‌باشد.
در نظر اجمالی به کادرها به سختی قالب رویت است ولی منبع انتقال بیماری است. با گذر از مرحله درمان ساده یا خودبخودی به مرحله درمان مشکل و سپس به خیلی مشکل خواهیم رسید، در این مرحله استفاده از دارو برای خاتمه بیماری یا درمان غیر ممکن است.
علایم لوک آمریکایی در شفیره های در بسته تشخیص را برای زنبور دار آسان می نماید.
علایم بشرح ذیل است:
شفیره های موزاییک مانند: به این صورت که در یک کادر حجره‌های شفیره نامنظم در کنار لاروهای جوان در سنین مختلف مشاهده میشود. این حالت بدلیل حذف نوزادان تلف شده توسط زنبوران نظافت گر و جایگزین شدن آنها با تخم‌های جدید ایجاد میشود. این حالت در بیماریهای دیگری که شفیره ها را مبتلا می‌کنند نشانگر اختلال بیولوژیکی کلنی می‌باشد ،مثل پیر بودن ملکه و غیره.
فرورفتگی درب حجره ها: درب حجره‌ها فرورفتگی پیدا کرده و اغلب سوراخ می شود یا توسط زنبورانی که در جستجوی لاروهای مریض می‌باشند تا آنها را حذف کنند جویده می‌شوند، رنگ درب حجره ها معمولاً به قهوه ای متمایل به سیاه می گراید.
بوی آمونیاکی شدید: مثل بوی چسبی که در قدیم توسط مبل سازان مصرف می‌شد، این بو بدلیل اسیدهای فرار می‌باشد و در ابتدای بیماری از کادرها یا قابها و در شرایط آلودگی شدید از سوراخ پرواز قابل درک است.
لاروهای کشدار: چسبیده به دیواره جانبی حجره، تشکیل یک توده قهوه‌ای متمایل به سیاه را داده ، این علامت آلودگی شدید به لوک آمریکایی است. با فرو نمودن یک چوب کبریت داخل حجره آلوده، ماده چسبناکی به آن چسبیده که با بیرون آوردن چوب کبریت از حجره، به آن می‌چسبد.
لارو خمیری: لارو چسبناک کم کم خصوصیت کشدار بودن را از دست داده و خشک میشود، داخل حجره زنبور عسل یک توده خمیری مشاهده میشود.
پلاک‌های لوک: بعد از خشک شدن، لاروهای چسبناک به یک پوسته قهوه‌ای تبدیل شده که به دیواره حجره چسبیده و حاوی چیزی بجز اسپور نیست.
در برخی موارد آثار بیماری در سلولها یاحجره‌هایی که هنوز درب آنها بسته نشده دیده میشود . لارواها کشدار و در کف حجره یا سلول قرار گرفته‌اند . این حالت یا بدلیل برداشتن درب حجره توسط زنبوران دیده میشود و یا اینکه عامل بیماری خیلی سریع اثر گذاشته است.
